NVMe مخفف non-volatile memory express (رابط کنترل‌کننده‌ی میزبان حافظه غیرفرار) یک اینترفیس ارتباطی برای حافظه‌های SSD است که توسط یک کنسرسیوم متشکل از شرکت‌های همچون اینتل، سامسونگ، سن‌دیسک، دل و سیگیت توسعه داده شده است،این پروتکل در حقیقت استفاده از باس PCIe را برای حافظه‌های SSD ممکن می‌ساز NVM Express . به نرم‌افزار و سخت افزار میزبان این امکان را می‌دهد تا از حداکثر موازی سازی در SSDهای مدرن استفاده کنند.
توسعه ی فنی اینترفیس NVMe از سال ۲۰۰۹ آغاز شد و بیش از ۹۰ شرکت تحت رهبری امبر هافمن از اینتل فرایند توسعه را پیش گرفتند. در مارس سال ۲۰۱۱ نسخه ۱.۰ منتشر شد. در نسخه ۱.۱ پشتیبانی از SSD با چندین درگاه PCIe به قابلیت های نسخه پیشین افزوده شد. نسخه‌ی ۱.۲ در نوامبر سال ۲۰۱۴ بهبودهایی همچون پشتیبانی زنده از به روزرسانی‌‌های فرمور و مصرف بهینه تر ایجاد شد. نسخه ۱.۳ که هم اکنون نیز شاهد استفاده از آن در حافظه‌ها هستیم از جون سال ۲۰۱۷ آماده شد که پاک سازی از بلاک‌های سطح پایین روی NAND و فرمور جدیدی را برای حافظه‌های NVMe به ارمغان می‌آورد. اطلاعات اولیه از نسخه‌ی ۱.۴ نیز در جون سال ۲۰۱۹ رسانه ای شد اما هنوز محصولی بر مبنای آن به بازار عرضه نشده است.
فرم فکتورهای حافظه‌های NVMe
M.2: مرسوم ترین فرم فکتور برای حافظه‌های NVMe محسوب می‌شود که با استفاده از کانکتور آن حداکثر تا چهار لین از PCIe 3.0 یا PCIe 4.0 می‌توان استفاده کرد.
:U.2 این فرم فکتور با نام SFF-8639 نیز شناخته می‌شود و حداکثر از ۴ لین PCIe بهره می‌برد. چنین فرم فکتوری را بیشتر در سرورهای کامپیوتری می‌توان یافت.
:U.3 بر مبنای مشخصات U.2 توسعه داده شده و از کانکتور SFF-8639 بهره می‌برد. می‌توان از یک کنترلر برای ترکیب SAS ، SATA و NVMe بهره برد. حافظه‌های U.3 با U.2 سازگار هستند اما امکان استفاده از حافظه U.2 در بستر U.3 فراهم نیست.
AIC: تقریبا تمام حافظه‌های NVMe اولیه از نوع HHHL AIC یا FHHL AIC بودند و از اینترفیس PCIe 2.0 و PCIe 3.0 بهره می‌بردند. یک حافظه HHHL AIC به درگاه PCIe سرور متصل می‌شود.
